Trójkąt ognia – garść podstawowej wiedzy o rodzajach pożarów i podstawowych typach gaśnic.

Zaprószenie ognia wymaga czterech elementów – tlenu, który podtrzyma spalanie, ciepła które podnosi temperaturę materiału do temperatury zapłonu, paliwa wspomagające spalanie oraz zaistnienia reakcji chemicznej pomiędzy powyżej wymienionymi trzema. Usunięcie chociażby jednego z elementów powoduje ugaszenie ognia. W poniższym artykule chcielibyśmy przedstawić podstawowe rozróżnienie klas pożarów oraz opowiedzieć o najpopularniejszym ze środków gaśniczych.

Warto wiedzieć, że nie wszystkie pożary są takie same. Zgodnie z normą NFPA 10 spalanie można sklasyfikować w jednej lub kilku następujących klasach pożaru, a specjalista ds. Ochrony przeciwpożarowej pomoże określić odpowiedni środek gaśniczy który będzie skuteczną odpowiedzią dla potencjalnego zagrożenia.

• Klasa A

Pożary klasy A to pożary w zwykłych materiałach łatwopalnych, takich jak drewno, papier, tkaniny, guma i wiele tworzyw sztucznych.

• Klasa B

Pożary klasy B to pożary w cieczach łatwopalnych, takich jak benzyna, smary naftowe, smoły, oleje, farby na bazie oleju, rozpuszczalniki, alkohole. Pożary klasy B obejmują również gazy łatwopalne, takie jak propan i butan. Pożary klasy B nie obejmują pożarów z udziałem olejów i smarów.

• Klasa C

Pożary klasy C obejmują również gazy łatwopalne, takie jak propan i butan. Pożary klasy C nie obejmują pożarów z udziałem olejów i smarów.

• Klasa D

Pożary klasy D to pożary metali łatwopalnych, takich jak magnez, tytan, cyrkon, sód, lit i potas.

• Klasa E

Pożary grupy E to pożary urządzeń pod napięciem oraz w okolicy urządzeń elektrycznych,

• Klasa F

Pożary klasy F to pożary w olejach i tłuszczach kuchennych, takich jak tłuszcze zwierzęce i roślinne.

Koncepcja ochrony przeciwpożarowej opiera się na oddzieleniu czterech elementów, o których pisaliśmy na początku artykułu a bez których ogień nie może zaistnieć.

Niektóre rodzaje środków gaśniczych mogą być używane w więcej niż jednej klasie ognia. Inne mają ostrzeżenia, w których użycie danego środka gaśniczego byłoby niebezpieczne dla operatora.

1) Gaśnice Wodne – Pianowe

Gaśnice wodne – pianowe gaszą pożar, odbierając element grzewczy trójkąta ognia. Środki pianotwórcze oddzielają również tlen od innych pierwiastków. Gaśnice wodne są przeznaczone tylko do pożarów klasy A, B i F – nie powinny być stosowane w pożarach klasy E, ponieważ strumień wylotowy może stwarzać ryzyko porażenia prądem.

2) Gaśnica śniegowa

Gaśnice z dwutlenkiem węgla gaszą pożar, zabierając element tlenowy z trójkąta ognia i usuwając ciepło przy bardzo zimnym wyładowaniu. Dwutlenek węgla może być stosowany w pożarach klasy B, C i E. Są zwykle nieskuteczne w przypadku pożarów klasy A oraz przy gaszeniu ludzi ponieważ mogą spowodować nieodwracalne odmrożenia i uszkodzenia ciała.

3) Gaśnica proszkowa

Gaśnice chemiczne suche gaszą pożar głównie poprzez przerwanie reakcji chemicznej trójkąta ognia. Najczęściej stosowanymi tu wariantami proszków są proszki węglanowe, nadające się do gaszenia pożarów typu B i C oraz proszki fosforanowe, które są odpowiednie w wypadku pożarów z grup A, B i C. Gaśnice fosforanowe charakteryzują się większą odpornością na wilgoć i wstrząsy, a jednocześnie większą grupą pożarów które są w stanie ugasić, dlatego też dziś stanowią jedno z najbardziej podstawowych elementów wyposażenia budynków.

Przy wyborze odpowiednich środków prewencji pożarowej warto zdecydować się na konsultację i profesjonalne doradztwo ekspertów. Pozwala to na dobór skutecznych zabezpieczeń dobranych indywidualnie dla potrzeb nieruchomości zarówno przemysłowych jak i lokali mieszkalnych.